Ik had net genoeg geld om een colbertje, blouse en pantalon te kopen bij de Primark. Direct na mijn studie ging ik solliciteren voor een Echte Grote Mensen Baan. In de bieb verslond ik Solliciteren voor Dummies. Van tevoren schreef ik zo’n 200 sollicitatievragen compleet uit. Oefende mijn serieuze sollicitatiegezicht in de spiegel.

I am ready!

In het gesprek zat ik tegenover Jeroen. En ik gaf perfecte, gladgestreken antwoorden met dito gezichtsuitdrukking.

Eenmaal thuis werd ik gebeld: aangenomen! 10 maanden later zat ik thuis. Met een burn-out. Omdat de baan totaal niet bij me paste. En ik had het over mezelf uitgeroepen. Want in het sollicitatiegesprek had ik maar één doel voor ogen: de baan binnen hengelen. Ik was zo druk bezig met mezelf verkopen dat ik vergat waar het écht om ging: Past deze baan bij mij? Komen mijn kwaliteiten hier goed uit de verf? Kan ik mijn ei kwijt in deze functie? Passen de werkzaamheden bij me? Past dit bedrijf bij me?

De burn-out heeft me iets geleerd wat ik nooit meer vergeet: Geef geen perfecte antwoorden. Geef authentieke antwoorden. Laat zien wie je bent. Dan geef je interviewers een oprechte kans om te beoordelen of jij echt past in hun organisatie. 
Kans bestaat dat je afgewezen wordt. En dat is sh*t. Maar de kans bestaat ook dat je aangenomen wordt, precies om wie JIJ bent. En is dat niet het echte doel? 

Happy decision making!